Επιτροπή Δίωξης Υπουργικού και Βουλευτικού Εγκλήματος

Η τελευταία φορά που ψήφισα ήταν τότε που ακόμη βρισκόμουν στην αρχή της τρίτης δεκαετίας της ζωής μου. Δεν είναι βέβαια επειδή είμαι αδιάφορος για τα κοινά. Αντιθέτως. Είναι επειδή κατάλαβα τον εμπαιγμό μου από νωρίς κι ότι η ψήφος μου δεν είχε απολύτως καμία ισχύ στην πραγματικότητα. Ο μύθος της δημοκρατίας είναι  ακριβώς η λέξη που χρησιμοποιώ για να την εκφράσω: Μύθος.

Το σύστημα της διακυβέρνησης των χωρών που δημοκρατούνται θα έπρεπε εκ των πραγμάτων να ονομάζεται ολιγαρχικό σύστημα και διόλου δημοκρατικό. Το ότι ο λαός καλείται να εκλέξει τους ανθρώπους από τους οποίους εκ των υστέρων καταδυναστεύεται και ληστεύεται ανεξέλεγκτα – επαναλαμβάνω ανεξέλεγκτα – δεν μπορεί να ονομάζεται δημοκρατία.

Αυτό είναι εμπαιγμός! Όταν δώδεκα εκατομμύρια άνθρωποι εξευτελίζονται διαρκώς από τριακόσιους ανθρώπους έστω και εκλεγέντες από αυτούς, είναι ντροπή να ονομάζεται δημοκρατία.

Αυτό συνάνθρωποί μου θα έπρεπε να ονομάζεται χούντα. Κι αυτό άλλωστε είναι. Απλά δεν είναι στρατιωτική αλλά πολιτική και δεν γίνετα  βιαίως, αλλά με το τέχνασμα των δημοκρατικών εκλογών. Οι εκλογές αυτές δεν είναι παρά ένα δόλιο τέχνασμα και τίποτα παραπάνω. Μία περίτεχνα στημένη παγίδα για να πιστεύετε ότι είστε αυτονομούμενοι και ελεύθεροι. Συγχωρήστε μου το δεύτερο πληθυντικό αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι είμαι ούτε αυτονομούμενος ούτε ελεύθερος για αυτό άλλωστε και  αρνούμαι να ψηφίσω.  Μετά την εκλογή τους, όταν θεσπίζουν τους νόμους και τις διατάξεις που σου αδειάζουν τις τσέπες, το στομάχι και την αξιοπρέπεια σου, δεν σε ρωτάνε ποτέ.

Το φλέγον ζήτημα όμως, γιατί όλα τα προηγούμενα είναι θεωρία, που σε πρώτο στάδιο χρειάζεται κι αυτή, είναι το εξής: Υπάρχει θεραπεία;

Η απάντηση είναι καταφατική. Ναι, υπάρχει θεραπεία. Η δημιουργία της Ε.Δ.Υ.Β.Ε.

Ε.Δ.Υ.Β.Ε. σημαίνει,  Επιτροπή Δίωξης Υπουργικού και Βουλευτικού Εγκλήματος. Η   Ε.Δ.Υ.Β.Ε. θα είναι ένας αμείλικτος μηχανισμός που  σκοπό θα εχει να προλαμβάνει, να καταστέλλει και να προφυλάσσει από την ασυδοσία και την ανεξέλεγκτη χυδαιότητα των τριακοσίων της ντροπής. Αλλά ακόμη και αν κάποτε  δεν προλάβει να κάνει τίποτα από όλα αυτά, ο αδικημένος λαός θα έχει τη χαρά και την ικανοποίηση να δει τους υπεύθυνους να το πληρώνουν τόσο ακριβά, που ο επόμενος στη θέση τους θα έχει δεύτερες σκέψεις στην απόφαση του να εξαπατήσει τον λαό.

Η Ε.Δ.Υ.Β.Ε. θα είναι η δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους. Αυτοί οι άνθρωποι θα μάθουν να σέβονται και να φοβούνται.

Στη σκέψη ότι πλέον θα υπάρχει ειδικός χώρος  για να τους <<φιλοξενεί>>, δηλαδή οι βουλευτικές και υπουργικές φυλακές, δεν θα τολμήσουν να σκεφτούν να σε εξαπατήσουν ξανά. Τόσο δε απροκάλυπτα.

Οι βουλευτικές εκλογές θα έπρεπε να είναι δευτερευούσης σημασίας. Έτσι ή αλλιώς, πέντε πάνω – πέντε κάτω, όλοι τους τις ίδιες ικανότητες έχουν. Όλοι τους επαγγελματίες οδηγοί είναι. Αυτό που εκλέγονται να κάνουν, είναι να οδηγήσουν αυτό το ταλαίπωρο φορείο του λαού, το λεωφορείο που λέμε, δίχως να το τρακάρουν και να το γκρεμοτσακίζουν διαρκώς. Πρωτευούσης σημασίας σε έναν τέτοιο τόπο όπως η Ελλάδα των Ελλήνων, θα έπρεπε να είναι οι εκλογές για την δημιουργία της Ε.Δ.Υ.Β.Ε της επιτροπής που θα διασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή ενός τέτοιου ταξιδιού από τέτοιου είδους οδηγούς . Διότι πρέπει  να είστε βέβαιοι ότι το ποιον των πολιτικών δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ! Διότι για να αποφασίσεις να γίνεις πολιτικός, πρέπει να είσαι σίγουρα άνθρωπος αμφιβόλου ηθικής, ποιότητος και ευφυίας. Εκτός από σπανιότατες εξαιρέσεις.  Αν πραγματικά σας ενδιαφέρει  κάτι τέτοιο, επειδή μιλάω εντελώς σοβαρά, ειδοποιήστε με για να σας πω λεπτομερειακώς πως όλο αυτό, θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Πάντως, είτε σας ενδιαφέρει είτε όχι,  πιστέψτε με οτι μόνο κάτω από αυτές τις συνθήκες,  θα μπορούσε να υπάρξει πιθανότητα η λέξη "δημοκρατία" να πάψει πλέον να είναι ο πιο περιπαικτικός όρος στα παγκόσμια λεξικά.

Απο το ofono.gr